Rozdział 4

Violetta

Po chwili Tomas mnie pocałował ♥ to było takie romantyczne. Po naszym pięknym i jakże romantycznym pocałunku, zobaczyłam że za nim stoi jakaś dziewczyna która się na nas gapi i uśmiecha. Zaraz Tomas powiedział.

-To moja kuzynka Skyler.-skierował się z tym do mnie. -Skyler to Violetta moja dziewczyna :) 

-Miło cię poznać.-ta cała kuzynka podeszła do mnie.

-Ciebie też.-uśmiechnęłam się ciut nieszczerze. 

Co innego miała bym zrobić wydawała mi się dziwna.

-Violu pójdziemy się napić czegoś do Resto? 

-Tak, chodźmy.-wzięłam chłopaka za rękę i pociągnęłam za sobą. 

-Viola czekaj!

-O co chodzi?

-Pożegnaj się ładnie ze Skyler :) -powiedział do mnie jak do dziecka.

-Dobrze.-rzekłam znudzona.-Pa Skyler.-odeszłam od niej.-Zadowolony?

-Tak.-powiedział ironicznie.-Do zobaczenia :*.-powiedział i bezczelnie w mojej obecności pocałował ją w policzek. 

Myślałam że zaraz mnie coś trafi i... eh.

-Tomas idziemy już? Zaraz zamkną nam Resto.

-Francesca mi mówiła że dzisiaj jest dłużej :) zdążymy.

Usiadłam na pobliskiej ławeczce. Miałam dość tego że Tomas mnie olewał :( 

Postanowiłam więc pójść do domu. 

Tomas

-No, pa Skyler :*.-pożegnałem ją "buziakiem" w policzek i podszedłem do Violi.
Nie było jej na ławce... 
-Co ja narobiłem?
-Ej, Tomas co się stało?-zapytała podchodząc Francesca.
-Violetta sobie poszła :(
-Ale chyba musiałeś jej dać powody.
-Właściwie...
-Właściwie to dałeś jej powody i nie chcesz się przyznać?
-Tomas, nie mam kluczy dasz mi swoje?-podeszłą na chwilę Skyler.
-Tak, trzymaj.-dałem jej i poszła.
-Ja już chyba znam powód.-powiedziała twierdząco Fran.
-Myślisz że Skyler...
-Tak. No na co czekasz idź z nią pogadać. 
-Nie wiem czy wezmę się na odwagę.
-Ale z ciebie ordynarny tchórz.
-Wiem, wiem. No dobra idę.
-Pa.-machnęła mi ręką na pożegnanie.

Marco

Muszę się dostać do Studia 21. :) Mam wrażenie, a nawet czuję że się zakochałem...

Francesca

Już nowy rok szkolny... a ja nadal nie mam chłopaka, no właściwie to mam dzisiaj randkę, no ale :) No właśnie muszę się przygotować <3 Założyć to czy to? Nie wiem:( Wiem założę to, nie no Fran co się stało z twoim gustem? Mam coś ze sobą zabrać a może nie iść? 

-Oj Fran nigdy się tak nie denerwowałaś!!!-zaczęłam na siebie krzyczeć.

Zaczęłam płakać aż przyszła moja mama.

Puk puk.

-Nie wchodzić!-byłam przekonana że to Luca.

-Cześć. Mogę wejść?-skapnęłam się że to mama.

-Tak.-odezwałam się smutkiem.

-Co jest? Słychać cię na dole.

-Mamo ja...-rozpłakałam się.

-No powiedz ;)

-Mam randkę, z Leónem.-kontynuowałam mój płacz.

-Ale to chyba dobrze?

-No tak.

-To czemu płaczesz?

-No bo, to moja pierwsza randka.-powiedziałam ale przerwałam płacz zaczęłam lekki "foch" nawet nie wiem na co.

-Mówiłaś mi kiedyś przez telefon że idziesz na randkę.

-Tak, wiem ale...-znów wpadłam w płacz.

-Oj, Francesco nie płacz.

-Chodzi o to że tamta randka...-wzięłam chusteczkę i otarłam łzę.-Ona się nie odbyła.

-Wiesz mam przeczucie że tym razem będzie wszystko dobrze ;)

-No może i masz rację. W końcu kto żyje przeszłością?

-Dobrze, teraz szykuj się już :)

-Tak, tak tak już się szykuję, ale...

-Ale co?

-Nie wiem w co się ubrać? Pomożesz mi?

-Ja?

-No tak.-podeszłam do szafki wywaliłam wszystko.-Tada!

Wybierałam z jakieś 2 godziny:) 

German

-Martwię się o Vilu nie wróciła jeszcze do domu.-powiedziałem do Ramallo.

-Violetta, jest już duża i pewnie poszła gdzieś z przyjaciółkami.

W tym momencie Violetta wróciła do domu i trzasnęła drzwiami. 

-Violu co się stało?-wyszedłem z gabinetu.

-Nic.-powiedziała obrażona.

-Coś musiało się stać skoro jesteś w złym humorze.

Violetta

-Nie nic się nie stało.-łza spłynęła mi po policzku.-Idę do pokoju.-poszłam, ale zdecydowałam że pójdę na strych.

-Dlaczego w moich związkach wszystko się komplikuje?-zadałam sobie to pytanie i usłyszałam jak by ktoś mi odpowiedział.

-Nie martw się wszystko się ułoży :)-była to Angie która usłyszała to i weszła.

-Angie.-lekko się uśmiechnęłam.

-Chodzi o Tomasa?

-Tak...-powiedziałam cichutko.

-Nie martw się ;) Wszystko ci się z nim uda zobaczysz.

-No dobrze idę z nim pogadać. Pa Angie.

-Pa Violu.

Biegnę szybko i nagle poślizgnęłam się na schodach.

-Violetto, nic ci nie jest.-zapytał tata który usłyszał jak spadłam ze chodów.
-Boli, bardzo.
-Ramallo, jedź z Violą do szpitala. Ja mam spotkanie.
-Dobrze, idę wystawić samochód.
-Violu co się stało?-podeszła Angie.
-Spadłam ze schodów. Tato Angie może jechać ze mną?
Popatrzył na nią i powiedział.
-Tak.
Wsiadłam do auta i pojechaliśmy do szpitala.

Francesca

-Fran jakiś facet do ciebie!-wrzasnął Luca.

-Już idę!

Zeszłam na dół i zamiast Leóna zobaczyłam tego co na lotnisku. Jak on miał? Marco o tak...

-Cześć.-przywitał się.

-Z tego co wiem nie jesteś León tylko Marco.

-Tak, zgadza się jestem Marco :) 

-Jestem umówiona z Leónem.

-Nie zajmę ci dużo czasu.

-No...

-Chciałem ci powiedzieć że...-do drzwi zadzwonił dzwonek. 

-Idź sobie proszę to na pewno León.

-Ale...

-Proszę wyjdź.

Znowu zaczął dzwonić do drzwi.

-Już moment!-krzyknęłam.-Błagam idź.

-Zrobię to wyłącznie dla ciebie. 

-Sio.-wyszedł w końcu.

Podeszłam do drzwi. 
-Hej León :) 
-Cześć. Coś się stało?
-Nie chcę o tym gadać...
Wziął mnie za rękę i powiedział:
-Mi możesz powiedzieć.-uśmiechnął się.
-No dobrze, ale w drodze do Baru Karaoke :) 
-No ok :) 

León

-To jak powiesz?

-Chodzi o...

♥♥♥

O co chodzi?

Co się stało Vilu?

Co będzie dalej z Tomasettą?

Czy Marco dostanie się do Studia?

Czy León się zorientuje że w domu Fran był Marco?

Sorki, że tak długo czekaliście, ale w końcu jest :) 

Mam nadzieję że długi ;P 

Słyszeliście o tym że Lodo wydała płytę? 

Mam nadzieję że niedługo będzie dostępna w Polsce ;) 

Komentujcie proszę :*